تعریف وتمجیدها ما رو غافل کرده!

امام صادق_{(علیه السلام)}
«مَنْ طَلَبَ رَضِیَ النَّاسِ بِسَخَطِ اللَّهِ وَکَلَهُ اللَّهُ إِلَی النَّاسِ»₍₁₎
هر کس خوشنودی مردم را بطلبد هر چند به قیمت خشم خداوند، خداوند او را به مردم وامیگذارد.
اگر بخواهیم بدون مقدمه وارد بحث شویم و شرحی کوتاهی برای این حدیث شریف بنویسیم باید انگشت اشاره خود را مستقیماً به سوی کسانی دراز کنیم که حاضرند بدون در نظر داشتن رضای الهی وبدون مراعات حدود شرعی هر کاری دوست داشتند انجام دهند وهر حرفی دوست داشتند بزنند ودر هر مجلسی که مصلحت دانستند شرکت کنند تنها به این خاطر که مردم واطرافیان خود را راضی نگه دارند وتعریف ها و تمجیدهای آنان را نسیب خود کنند.
اگر کسی چنین مسیری را برای زندگی خود انتخاب کرد و حرمتی برای دین خدا و بندگی خدا قائل نشد، نمونه و مصداقی میشود برای این سخن امام صادق(علیه السلام) که فرمودند:»هر کس خوشنودی مردم را بطلبد هر چند به قیمت خشم خداوند، خداوند او را به مردم وامیگذارد»
کسی که امورش به مردم واگذار شده است اولین چیزی که از دست میدهد آرامش وراحتی در زندگی است چرا که برای بدست آوردن آن باید همه اطرافیان را راضی نگه دارد تا با تعریف ها وتمجیدهای آنان آرام شود واز طرفی اولین چیزی که آرامش او را هم خواهد گرفت حرف ونگاه مردم واطرافیانش است، چرا که به خاطر احتیاجی که به تعریف آنها دارد پس باید جوری رفتار کند وجوری لباس بپوشد که آنها را راضی نگه دارد.

پاورقی
1-بحار الأنوار(ط - بیروت)، ج‏75، ص 126