نباید مستی کرد

جنس و جایگاه ایمان و اعتقاد انسان به وجود خداوندی که تمام امور خلقت، تحت تسلط و قدرتش در جریان است و تمام امور بندگانش را با توجه به مصلحت و حکمتی که می‌داند مدیریّت می‌کند، جنسی از نوع باور و جایگاهی به‌مانند قلب و سینه انسان دارد.

بدون شک تا وقتی‌که زندگی انسان در شادی و فراخی باشد و اسباب زندگی و رفاه در عالم دنیا بیشتر از هر زمان دیگری برای او فراهم باشد، فرصت اینکه بنشیند و بی‌اندیشد و لمس کند که چقدر به این اعتقادات و چقدر به این باورهای قلبی خود ایمان دارد از هر زمان دیگری کمتر و سطحی‌تر خواهد بود؛ چراکه روزگارش به خوشی می‌گذرد و چه کسی است که از خداوندی که همیشه بر طبق میل او عمل کند خوشش نیاید.

امّا واقعیت این است که ما باید هوشیار باشیم و طوری جلو برویم و زندگی کنیم که از یک‌طرف دچار مستی ثروت و آسایش و از طرف دیگر دچار افسردگی و غمِ فقر و مصیبت نشویم.

ما باید به این نکته توجه داشته باشیم که مجموعه مشکلات و امتحانات خداوند نیز بر همین اساس است و هدف این است که انسان به درجه‌ای از ایمان و باور قلبی برسد که با یاد و اعتقاد قلبی، نه در مشکلات و مصائب به خداوند بدبین شود و نه در فراخی و آسایش دچار مستی و غفلت از یاد خدا شود.

امیرالمؤمنین علی_{(علیه‌السلام)}

«لَا تَفْرَحْ‏ بِالْغِنَاءِ وَ الرَّخَاءِ وَ لَا تَغْتَمَّ بِالْفَقْرِ وَ الْبَلَاءِ فَإِنْ الذَّهَبَ یُجَرَّبُ بِالنَّارِ وَ الْمُؤْمِنَ یُجَرَّبُ بِالْبَلَاء»₍₁₎

«به خاطر توانگری و فراخی شادی مکن وهمچنین به خاطر روی آوردن فقر و مصیبت هم غم مخور، چرا که  بدرستی طلا بوسیله آتش امتحان میشود، و مؤمن بوسیله بلا ومشکلات»

پاورقی

1-عیون الحکم و المواعظ (للیثی)، ح9437